Vrijdag avond iets voor 19.00 uur vertrokken. Rond 22:00 uur waren we bij Lille. Hier een hotel gevonden waar in een slechte B-film een moord zou worden geplaagd. Toch maar een kamer genomen en redelijk geslapen.

De ochtend na een redelijk goed ontbijt van Campanille de reis naar Spanje aangevangen. Rondom Parijs was het even druk maar verder konden we goed doorrijden. Zo goed dat we rond 17:30 uur nabij San Sebastian waren. We hadden een leuk pension gevonden en wilden daar heen. Helaas konden we nergens onze auto kwijt doordat er een weg was afgesloten. Ondanks dat San Sebastian er erg leuk uitzag met de oude gebouwen zijn we weer vertrokken. Hotels voor minimaal 140 euro zonder ontbijt per nacht vinden ook wij te veel.

We kwamen uit in Orio. Een klein berg dorpje met 1 hospedaje. Uitkijkend op een berg. Aangezien het na 18:00 uur was gingen we op zoek naar een restaurant. We vonden er 1 maar die was gesloten tot 20:30 uur.Even wachten dus met een drankje op onze kamer.

Om 20:45 leek het nog steeds gesloten. Houten deuren dicht. Dan maar de deur proberen. We kwamen in een grote ruimte van circa 15 meter lang en 10 meter breed. Langs 1 muur lagen 7 levensgrote vaten, waarin wij dachten wijn.

We werden na wat roepen aan een picknick tafel gezet en konden meedoen aan het diner van 3 gangen. Door een andere gast die in slecht Engels en deels Spaans werd er uitgelegd wat er ging gebeuren. We begrepen er niets van maar het leek ons ok. Blijkbaar was het eten en 4 keer appelcider halen uit 1 van de tonnen.

Er werd een beker in onze handen gedrukt en we moesten bij 1 van de vaten gaan staan. Er werd een kraantje open gedraaid en aan ons om het vocht op te vangen. Dit bleek appelcider te zijn. Je proefde de fermentatie. 6% alcohol.

De eerste gang kwam op tafel, een omelet met kabeljauw. Smaakte heerlijk. Meerdere mensen kwamen de ruimte binnen om te eten. Je hoorde een schreeuw. Iedereen stond op en ging naar de man die de schreeuw gaf. Hij stond bij 1 van de 7 vaten. Kraan werd open gedraaid en iedereen moest wat cider opvangen. Wij deden trouw mee.

Na ons voorgerecht weer een schreeuw. Wij naar ton 3 en vingen cider op. Volgende gang Kabeljauw in een sausje met een ei. Smaakte ook heerlijk. Dit werd weer onderbroken door een schreeuw.

Hoofdgerecht een flinke steak met patat. Ook heerlijk en 2 maal onderbroken door een schreeuw. Bleken er nog 2 vaten achterin de ruimte te liggen. Tijdens het kaasplankje als nagerecht moesten we nog een aantal keer cider opvangen. De 4 hebben we zeker gehaald. Eten was heerlijk en de afwisseling met appelcider opvangen was een leuke afwisseling.

Vlak voor het hoofdgerecht werden we de keuken in geroepen door de kok om uitgelegd te krijgen wat hij deed. In het Spaans. We deden alsof het heel duidelijk was. Maar wat hij met de kaas en suiker deed is ons nog steeds een raadsel. Mocht je in noord spanje zijn, zoek een appelcider boer. Dit is echt een belevenis!

De volgende ochtend naar een kerkje, San Juan de Gaztelugatxe,op een eiland in de Atlantische Oceaan gekeken. Nadat we eerst door de politie 30 minuten aan de kant zijn gezet. Een wielerronde kwam ons tegemoet.

Tussenstop was Bilbao. Niet echt een heel bijzondere stad maar wel bekend van het Guggenheim museum. Dit vreemde zilverkleurige gebouw hebben we maar even van alle kanten gefotografeerd.

Onze eindhalte is in Santillana del Mar. Een ouderwets dorpje die vol ligt met kiezelstenen. Oude typische huizen. Heerlijk in de zon op het terras gezeten.