Gisteravond hebben wij een poging ondernomen om een kampvuurtje te maken. Met een aansteker en een stukje papier begon het hout al wat te gloeien. Vervolgens wat droog gras er op en er ontstond een vuurtje. Na een paar minuten begon 1 tak langzaam te branden. Beetje koesteren en toen begon het te regenen. Jammer!

Vannacht hebben we nog een tijdje buiten gestaan. Werden wij steeds aangevallen door een vleermuis, stonden wij te dicht bij zijn huis wat toevallig de steun was van ons afdakje. Waarschijnlijk hebben wij ook nog een aantal minuten gegrom gehoord van een kat, helaas niet gezien.

Het ontbijt hebben wij bij een drinkplaats van Neushoorns gegeten, bleken er in het water ook Nijlpaarden te liggen. Een half uur later kwamen er 5 olifanten bij. De grijze groep was compleet.

Vandaag was het de dag van de terugkeer naar Zuid Afrika. Om 10.50 waren we bij de grens en weer binnen 30 minuten waren we de grens over, 2 autobriefjes en 10 stempels totaal rijker.

Aangekomen in Park Hluhluwe Imfolozi keek de mevrouw achter de balie ons aan nadat wij gedag hadden gezegd. Wij keken vragend terug . Wij namen aan dat ze begreep dat wij geen brood kwamen kopen. “Paspoort”. Wij: “Alstublieft!”. En weer bleef het stil. Dus wij keken haar weer vol verwachting aan. “Auto registratie gegevens?” Vroeg ze wat geïrriteerd. Wij gaven haar onze gegevens. Toen moesten we betalen maar wij hebben een Wildcard die toegang geeft tot veel parken in Zuid Afrika en zo ook deze. Maar die accepteerde zij niet zomaar. Ze wilde de bevestigingsbrief hebben. Wij vroegen waarom dit was. Het antwoord was dat dat nou eenmaal zo was. Op de pas staat het registratienummer en er zit een chip in. Dan denk je dat alles er op staat. Blijkbaar niet. Gelukkig hadden wij de brief bij ons, maar in de auto. Deze gehaald en overhandigd. Toen gebeurde er niets meer. Waarop wij haar weer vragend gingen aanstaren. Toen maar gevraagd wat er was. Zij was ondertussen iemand anders gaan helpen maar die moest ook wat spullen uit de auto halen, zei ze heel kortaf. Wij antwoorden dat wij dat niet uit haar gedachten konden opmaken en met ons bezig was maar dat ging er niet in. Langzaamaan, zoals bij velen hier in de parken, ging zij verder en haalde zowaar ook bij een Zuid Afrikaan het bloed onder de nagels vandaan met haar acties. Nadat ze onze Wildcard accepteerde schoof ze een briefje onder onze neus. Wij vroegen wat we er mee moesten doen. “Ondertekenen en meenemen”. Gedachten lezen gaat ons niet goed af hier in dit land.

Maar we waren binnen. Een mooi glooiend park en weer heel veel Neushoorns, herten, zebra’s, olifanten, buffels en meer. Een aanrader om dit park te bezoeken. Helaas hadden wij te weinig tijd omdat we nog een kamer moesten vinden. Het bleek nogal druk en nu zitten wij in een standaard hotel speciaal voor toerbussen en een buffet als diner.