Gisteravond iets te veel genoten van de Caipiroska. Vooral Sabrina. Almar was tussentijds overgestapt op een biertje. Maar heerlijk geslapen en nu weer aan het water. Gelukkig hebben we een fles van 6 liter bij ons dus dat komt wel goed.

Om 9 uur reden we de Transpantaneira op. Te beginnen met het stukje wat we gisteren ook al hadden gereden. Aangekomen bij de poort even een zeer originele foto maken; wij tweeën onder de poort. Origineler konden we het niet verzinnen. Daarnaast bevond zich een waterpoel vol met kleine Kaaimannen. Deze hadden we gisteren niet opgemerkt. Heel het meertje zat vol. En nu de gravelweg op. Ruim 50 kilometer naar ons hotel. Wat voor een weg staat ons te wachten met onze Renault Logan (komt iemand deze auto bekend voor? Gaat ook onder de naam Dacia). Maar goed. Na een paar kilometer rammelen zagen we heel veel grote vogels. Witte Reigers en Roze Lepelaars. Verder Gieren, Haviken en Jabiroe of Reuzenooievaars, de grootste vogel van de Pantanal.

De weg vervolgde over of langs houten bruggetjes waarvan je kan afvragen hoelang dat nog goed gaat. Maar onze Logan ging er redelijk goed mee om. Maar door een waterpoel wilde hij niet. Dan maar weer over een brug met los liggende planken en uitstekende spijkers.

In een meertje zagen we een hert lopen met gewei, een Moerashert, en aan de overkant een kleintje die in het water liep. Deze 2 hadden we hier niet verwacht. En andersom denken wij ook niet.

Na 2,5 uur kwamen we aan op km punt 65 van de weg, ons hotel. Dit hadden we niet verwacht. De weg is toch behoorlijk goed begaanbaar zonder echte kuilen.

Vanuit ons hotel zullen we de komende dagen de Pantanal verder gaan verkennen. Langs ons hotel loopt een brede rivier met Kaaimannen van circa 2 meter lang en een behoorlijk aantal. Weer veel vogels en de Capibara is ook al gespot achter ons hotel als zijn Matroeska’s.

In verband met de hitte gingen we even in de airco zitten na de lunch. In onze kamer hoorden we continu iemand op een pan slaan. Hier wilde Sabrina zelf ook even op gaan slaan waarbij ze zei: “trek je slippers aan en kom mee, ze voeren de Caracara’s.” Of dit goed is mag je zelf invullen maar het zijn wel mooie dieren van dichtbij.

De middag even uitgerust. Morgen willen we proberen het eind van de Transpantaneira, Porto Jofre, halen. Aan het eind van deze middag hebben we nog over de rivier gevaren. Mooie omgeving met weer veel vogels. Halverwege riep onze gids een stel otters. Deze voerde hij Piranha’s waarbij de otters zelfs half op de boot klommen. Met een diep rode zonsondergang gingen we terug naar het hotel.

Na het eten nog wat over het pad gelopen over de brug om ogen te spotten van de Kaaimannen en hopelijk meer wild. Dit leverde alleen een Cholibaschreeuwuil op. Op de foto zetten is erg lastig gebleken.