Eergisternacht heeft het behoorlijk geregend. Een typisch tropische bui. Wij waren van plan om met zonsopgang te gaan rijden in de hoop wat dieren te zien. Dus eerst maar eens vragen of de weg richting Poconé nog open was. De Transpantaneira is namelijk een zand weg en op sommige plekken zijn de bruggen kapot en moet je door de rivier bedding. Volgens de meneer in het Portugees was de weg nog goed te doen.

Dit bleek ook zo te zijn. Al wel wat slechter doordat de vrachtwagens, bussen en 4x4 er overheen denderen. De dieren hielden zich schuil. Hier en daar wat vogels en verderop op de weg zagen we een gordeldier oversteken.

In Poconé getankt en ontbeten en toen weer rustig de Pantanal in gereden. Na de lunch wilden we weer richting onze vriend de Jaguar. Na 3 kilometer vanaf ons hotel, 70 km diep in de Pantanal gleden we alle kanten op met de auto. De weg was behoorlijk kapot gereden, dit gingen wij niet wagen. Zonde aangezien hier weinig mensen komen en dus de kans op wild groter is. Dan een andere kant op en hier zagen we onder andere de diep Blauwe Ara’s nadat we Emoes en Capibara’s hadden gezien.

Vandaag met ongeveer 30 kilometer per uur weer naar de uitgang gereden opweg naar Cuiaba om het vliegtuig te pakken richting Fortaleza. Halverwege bij Pousada Araras zijn we hun wandelpad opgelopen en hebben we, zonder gids (wat stout), de uitkijktorens van 12 en 25 meter beklommen. Een wijds uitzicht over de moerassen. Met herten, Kaaimannen en Capibara’s. Hier hebben we een tijdje staan kijken.

Na een korte stop bij een meertje aan het begin van de weg waar kleine Kaaimannen in zitten en nu ook een Capibara reden we richting het altijd pittoreske Cuiaba. Auto ingeleverd en nu naar onze reisleider David, eens kijken hoe het met hem gaat na 19 jaar. Onze vlucht vertrekt om 5.50 uur in de ochtend.