22 februari 2017

Afgelopen zondag waren wij nog door het plaatsje Sheffield gekomen. Dit is een oud dorpje met schilderingen op de muren en winkelstraat die ouderwets aandoet. De foto’s hebben we opgeladen.

Gisteravond ontdekten we dat we vandaag om 6.30 uur het vliegtuig naar Brisbane moesten hebben. Wij dachten 8.30 uur ongeveer. Maar dat is pas over ruim een week richting Sydney. Dit betekende dus om 3.30 uur op.

Op tijd vertrokken we naar Melbourne. In Melbourne kregen we zomaar 1 uur vertraging omdat een passagier batterijen uit zijn koffer nodig had. Probleem was alleen dat we met zijn allen klaar stonden voor vertrek en de koffer diep in het ruim lag. En bedankt! Gelukkig hadden wij geen overstap meer dus konden meteen onze auto in beslag nemen.

Nu zitten we in Caloundra, zwaar bewolkt en 30 graden. De lucht trekt nu om 17.00 uur enigszins open.

23 februari 2017

Lekker uitgeslapen en om 8.30 uur, na iemand van het hotel gevonden te hebben, konden we vertrekken. Op naar Noosa National Park.

Wat een drukte hier ten opzichte van Tasmanië. We moesten echt even bij komen. En heel mooi was de weg gisteren van Brisbane naar Caloundra echt niet. Een lelijke snelweg. Dus vandaag hadden we een weg langs de kust ingepland. Maar dan moet de navigatie niet een paar meter van te voren zeggen “Hier linksaf”. Want dan kunnen er rare dingen gebeuren. Volgende afslag, na 10 kilometer en dan maar af.

De weg langs de kust was al iets rustiger en zeker mooier. Even gestopt om de voeten in de Koraal zee onder te dompelen. Een ruim wit zandstrand en niet heel veel anderen.

Toen verder naar Noosa heads, het dorp aan het begin van Noosa NP. En druk! Parkeerplaats was volledig vol. In de wijk op 5 minuten lopen vonden we een parkeerplaats. Volgens een Portugese waar we koffie dronken was het nu rustig. Voor ons een reden om dit park in het weekend te mijden. De drukte kwam door de vele surfers. Maar volgens ons waren de golven niet echt hoog.

Wij waren voor een andere reden dit park in gegaan. Hier zou de Koala zich redelijk eenvoudig laten zien. Langs het wandelpad aan de kust. Laat deze nou afgesloten zijn! Wij een “detour” genomen, ook hier was het druk en niet leuk om te lopen. Erg saai en ver van de kust vandaan. Omgedraaid en het park uitvluchten was ons idee. En daar was hij of zij ineens. De gezochte Koala. In een boom aan het rusten. Voor ons de gelegenheid om foto’s te nemen. En dat hebben we ook gedaan.

Na het foto moment nog een pad gelopen door het bos van Noosa NP waar wij niemand zijn tegen gekomen behalve grote bomen, een paar vogels en grote hagedissen, Iguanas.

De dag eindigde in Tin Can bay, de naam is al interessant (het dorp minder….). Wij kwamen aan bij ons vermeende overnachting adres. Een vies uitziende lodge met even zo gasten aan het bier, luid lallend en muziek uit de auto. De radio in de pub stond ook aan en de vloer kleefde aan onze slippers… Wij schrokken beide van de aanblik, wat een goor gebouw. Bij de bar gaven we aan dat we een reservering hadden. Gelukkig vroeg mevrouw Flodder of we in het Motel of de Backbacker moesten zijn. Wij in koor: “Het Motel”. “Dan moet je om de hoek zijn”. Hier staan net uitziende grijze huisjes, gras gemaaid en verzorgde parkeerplaats. Hier kenden zij godzijdank onze naam. Wat een opluchting voor de komende 2 nachten!