De weg terug van Kazbegi / Stephantsminda richting Tbilisi over de Georgische Militaire Snelweg verliep net als deze heen ging. We zijn op 10 kilometer van de Russische grens geweest maar besloten er niet heen te rijden. De angst dat we een gelijke fout maakten als in Chili met de Argentijnse grens stond ons nog na in het geheugen. En zal niet zo gemakkelijk zijn gegaan hier om terug te komen in het land.

Begin van de middag kwamen we aan in Mtscheta. Dit is de oudste hoofdstad van Georgie, Oost Georgie om precies te zijn. Oude straatjes en midden in natuurlijk weer een klooster. Een grote met een echte vestigingswal er omheen. Volgens de overlevering zou hier in het gewaad van Jezus liggen. Ach, sprookjes zijn altijd leuk om te lezen. Daarvoor waren we op de berg geweest om de Dzjvariklooster te bezoeken met een wijds vergezicht in de vallei te bekijken. Hier was het voor een laagseizoen al aardig druk.

De volgende dag, vandaag dus, op weg naar Sighnaghi. Een dorp bovenop een berg wat een beetje lijkt op Naarden vestiging. Een lange fortwal en daar binnen een dorp met oude gebouwtjes en wegen van kinderkopjes. Een middag in de zon hier doorgewandeld en terrasje gepakt.

De weg er naar toe ging door de bergen met haarspeldbochten maar wel meer ontspannen omdat de Georgiers hier minder gebruik van maken. Een tussenstop was in Gremi. Ook hier weer een klooster in de vorm van een fort maar wel mooi gelegen en gerestaureerd. Het was er rustig wat onbegrijpelijk is omdat deze veel mooier is dan de meeste kloosters die wij gezien hebben tot nu toe. Deze hoek van Georgië met zijn wijnvelden is redelijk ontspannen rijden en ook afwisselend met vlakke velden en bergen. Toch wel een aanrader om Gremi zeker te bezoeken.