Regen, sneeuw en kou. Dat omschrijft de dag. We gaan toch op weg maar zien de gehele dag geen wild. Begrijpelijk met dit weer.

We gaan zo ver mogelijk het park in en halen wat herinneringen op van 11 jaar geleden. DE plek waar we hebben gestaan met de camper en waar we de beer met 2 jongen en een vader die naar hun toeterde met de claxon van de camper. We herkennen de plekken nu weer. Er is in 11 jaar weinig veranderd gelukkig.

Ondanks de bewolking en zeer lichte miezer besluiten we de Helmcken falls rim trail te lopen. Voor de meesten ruim 3 uur heen en weer naar de bovenkant van de hoge waterval. De heen weg doen we door het bos in nog geen uur. Daar aangekomen 1 grote mistwolk. We zagen de rivier overduidelijk, ook waar het water begint aan de val maar de waterval zelf is gehuld in nevelen. Ook na even wachten. Zonde van de wandeling. En langzaam gaat het harder regenen en besluiten we na de loop maar naar het huisje te gaan. Het is ondertussen borreltijd geworden (door manipulatie van de klok).

Eten doen we in ons huisje omdat de dichtstbijzijnde restaurant 40 kilometer ver is. En het is aardedonker om ons huis. Er kan blijkbaar geen licht aan buiten en wij zijn de enige. Om 19.30 uur wordt er op de voordeur geklopt, wetende dat er niemand verder in de buurt is in dit park. Is dit dan het begin van de ijzersterke horror film? Nee, het zijn de andere huurders van de 2e cottage. Die krijgen de eigenaresse niet te pakken. We geven ze de wifi code en wensen ze veel succes met contact krijgen. Meer kunnen wij ook niet doen. Na 15 minuten kloppen ze nogmaals aan en vragen of wij binnen zijn gekomen met een 4 cijferige code. Dit was zo en eindelijk konden zij naar binnen. Dit moet niet te vaak gebeuren in deze omgeving.

Zondag 13 oktober 2019

Het regent nog en we besluiten vroeg op weg naar Jasper te gaan. We bezoeken nog Sapatha waterval, een bijna gelijkwaardige aan Helmcken maar minder hoog maar ook mooi en heel even is het regenen minder geworden. De waterval zit in de wolken maar na een paar minuten komt deze toch even te voorschijn. Om om 9.00 uur Wells Gray te verlaten. De gehele dag regent het. We stoppen nog bij een kleine waterval en rijden vervolgens Alberta in. We rijden Jasper voorbij omdat we ergens een plek hebben gelezen waar Big Horn Sheeps zich vaak bevinden. En dit klopt, jongen en vrouwtjes. Helaas zonder de mannetjes. De weg er naar toe zien we ook nog een mannetjes Elk (Wapiti) met een gewei en op de terugweg de rest van zijn familie.

Morgen onze eerste poging om de Icefield Parkway te bekijken. Hopelijk nu zonder mist als 11 jaar geleden.