Gisteren de vastgestelde menu’s en buffetten in verband met het lange weekend van Thanks Givingday kunnen ontwijken in een Bistro. Goed gegeten. Om 9.00 uur vanochtend nog bij de bakker 2 kaneel broodjes en 2 andere zoete snacks gehaald en naar de Icefield Parkway gereden. 1 van de mooiste wegen ter wereld door de Rocky Mountains. Het is helder en de wolken hangen rond de bergen. Je ziet veel maar af en toe betrekt het. Op sommige momenten komt zelfs de zon door de wolken heen. We zien weer Wapiti’s staan met grote geweien.

De eerste stop is Athabasca waterval. Deze valt door een kloof in de bergwand. Heel helder blauw water wat uitkomt in een kreek en door kabbelt.

Wij maken verschillende stops bij meren en kreken die wij 11 jaar geleden niet hebben bezocht of niet meer kunnen herinneren. De weg gaat door een landschap met naaldbomen en wat oranje loofbomen. Maar hoe verder we rijden des te meer sneeuw ligt er. De foto’s zeggen genoeg. Door het weer is Pyto Lake niet te bereiken. De weg is afgesloten in verband met de zware sneeuwval. Maar Hector Lake heeft een zelfde kleur maar ligt iets verder weg tegen de bergen.

Via Yoho National Park rijden we naar Golden om te overnachten. Een dorpje met veel woonwagens en weinig uitstraling, wat luguber ziet het er uit. We maken ons wat zorgen om te overnachten. Maar hadden we de snelweg in eerste instantie 1 kilometer verder door gereden dan hadden we direct volop keuze gehad in hotels en restaurants. Goed gegeten bij de Japanner, a la carte ondanks “Thanks Giving” en overnacht met de volgende ochtend ontbijt, dat was al even geleden.

Dinsdag 15 oktober 2019

Vanochtend van Golden 100 kilometer naar Radium Hot Springs gereden. In dit dorp beginnen de Kootenays. Dit park is minder bekend en ook in de Rocky Mountains. Het dorp staat ook bekend om zijn Big Horn Sheeps die er rond moeten lopen. De weg naar Radium is erg mooi. Bijna een goed alternatief voor de Icefield Parkway, maar daarvoor is het mooie gedeelte langs een spoorweg, grasland afgewisseld met meren en bergen met besneeuwde toppen er achter net iets te kort. Maar de omgeving is zeker een aanrader gecombineerd met het Nationale Park Kootenays. We stoppen in het park bij een uitzichtpunt over het dal. En een meer met de toepasselijke naam “Olive lake”. Olijf groen met heel helder water waardoor de berg erachter mooi reflecteert in het meer dat vol ligt met boomstammen. De entree naar het park tussen de bergrotsen door is al een beleving op zich. Morgen gaan we de gehele Kootenays door naar onze overnachting aan Emerald Lake wat iets weg heeft van Lake Louise in Banff National Park.

Tot nu hebben we wel Big Horn Sheeps gezien maar niet de mannetjes met de volgroeide karakteristieke hoorns. Hopelijk zien we ze zo wanneer we door het dorp, wat op een Oostenrijks Bergdorp lijkt, naar ons restaurant lopen.