Zaterdag vertrokken uit Panama Stad. Een hectische stad, veel verkeer en taxi’s die zonder richting aangeven ineens onverwacht de hoek omgaan voor je langs of remmen. Het is dus met name ogen open houden.

Via de brug over het Panama kanaal, Puente de las Américas, gingen we het binnenland in. Heel langzaamaan werd het verkeer minder. Het landschap is glooiend, groen maar niet bijzonder mooi. We rijden kort langs de Pacifische Kust en dan weer verder door het binnenland. Na bijna 300 kilometer rijden komen we aan in Santiago waar onze eerste stop is voor de nacht. Het is een stadje middenin Panama, waar niets te doen is behalve een voor ¾ leegstaand winkelcentrum, die niet zou misstaan in de USA. Ons hotel is redelijk groot met zwembad en deze staat ook half leeg. Het is alsof ze grootheidswaanzin hebben in dit dorp. Er is niets te doen in de omgeving!

De volgende dag rijden we door richting de stad David en vlak daarvoor naar het noorden, richting Boquette. Het dorp is bekend om zijn wandelpaden en landschap rondom Vulkaan Baru. Wij willen alleen een idee opdoen van het dorp en verwachten een gezellig dorpje. Het is niets van dat. Een rommelig klein dorp waar het heel druk is. Wij gaan naar ons verblijf in Alto Boquette. Ons huisje staat middenin een bos met nog 6 andere huisjes ver uit elkaar. Een klein oerwoud in een kloof langs een rivier. Daar hebben we een jungle wandeling gemaakt, beginnend bij een touwbrug en eindigend verderop bij een touwbrug. Volgens de foto in de receptie is er ooit een Margay (katachtig) gespot met een wildcamera. Wij hebben helaas niets gezien.

De route vandaag ging naar het uiterste noordwesten. Door de bergen over asfaltwegen met diepe gaten. Hier wonen veel Panamezen nog in houten huisjes in het oerwoud en berghellingen. Met gemiddeld 60km per uur zijn wij in de provincie Bocas del Toro aangekomen. Ons hotel is bovenop een berg met uitzicht over de Bocas del Toro archipel. Deze eilanden worden veel bezocht door toeristen maar wij even niet. Wij gaan morgen Internationaal Park La Amistad in. Overnachten bij een Naso familie, in het regenwoud.

Ondertussen hebben wij onze eerste Toucan gezien en hopelijk morgen meer.