Zondag 25 februari 2024

Van regen hebben we niets vernomen. Het was gisteren tot na 21:00 uur ruim 25 graden en toen vielen onze luiken dicht. Ondertussen hadden wij begrepen dat de President een ronde had gemaakt door de stad en uiteindelijk nabij het stadion zijn laatste toespraak kreeg. In het stadion zaten de Namibianen mee te luisteren en overal was het op TV.

Vanochtend werden we door de mevrouw van ons B&B er op gewezen dat er al een uittocht gaande was richting de begraafplaats. Gisteravond was de president al overgebracht naar de begraafplaats ten zuiden van Windhoek, langs de enige weg naar het zuiden. Om 10:00 uur zou de daadwerkelijke begrafenis plaatsvinden. Vanaf 9:00 uur werd verwacht dat de hotemetoten naar de begraafplaats gebracht zouden worden en de wegen afgesloten. En wat er dan tot 12:00 uur zou gebeuren op de weg weet niemand. Wij weten wel dat ze in deze landen niet echt houden aan parkeerplaatsen en zijn om 7:45 uur vertrokken.

De stad uit was rustig. Op iedere straathoek minimaal 1 militair totdat we een kilometer voor de begraafplaats aankwamen en het heel druk was. Aan beide zijden van de weg een lint militairen. Auto’s met zwaailichten reden af en aan, ook tegen de richting in (voor ons dus normaal aan de rechterzijde van de weg……). Namibianen liepen langs deze weg naar de begraafplaats. Traditioneel in zwart gekleed. Een aantal vrouwen met fel gekleurde hoeden. En een aantal zoals het voorschrift is: gesluierd in zwart. Best indrukwekkend om te zien. Op een kruispunt mochten wij de parkeerplaats oprijden van de militair. Wij bedankten vriendelijk en lieten de begrafenis aan de echte Namibianen.

Wij reden door naar het zuiden. De lange asfaltweg werd rustiger en rustiger. Dit is de B1, de centrale weg van Noord naar Zuid, tot ver in Zuid Afrika. Ik denk dat we over 100 kilometer 3 vrachtwagens en 20 auto’s zijn tegengekomen. Het landschap was licht glooiend met rood-bruin zand en best groen. Grassen, struiken en bomen. Even tanken en weer door. Je weet nooit wanneer je een volgend tankstation tegenkomt. 2 sexende apen van de weg gereden en linksaf de C weg op, Dit staat voor Cravel (ja we weten dat het “gravel” is). Het werd droger, geel - rood zand en zagen veel Secretaris vogels. Daarbij ook herten, exacte soorten weten we even niet.

Begin van de middag kwamen we aan via een D-weg, dit is een C-weg met hobbels en gaten, bij ons Lodge. We werden binnengelaten door de bewaking en stopten even. Auto in 4x4 en het zand op. Onderweg kwamen we struisvogels, herten en giraffen tegen. Na 10 minuten zand rijden kwamen we aan bij ons rondavels, rieten hutten. We zitten nu midden in de Kalahari. Rood zand en veel kronkelige bomen. Een heel mooie omgeving. Hier verblijven we 2 nachten. EN waar wij voor naar Namibië zijn gekomen hebben we gezien, de Oryx!

Maandag 26 februari 2024

Vanochtend om 7:00 uur moesten wij ons melden bij de receptie. We gingen met de San-mensen, ook wel Bosmannen genoemd, een wandeling maken. 6 mannen die ons in hun “klik-taal” vertelden, op een komische wijze, hoe ze de Miereneter vingen. Nadat de Miereneter de termieten hadden gegeten, volgde de San de sporen. Vingen de slapende Miereneter en bevrijde de termieten uit de maag. Vervolgens aten ze het dier en gebruikte de rest van zijn lijf voor medicijnen.

Daarnaast legden ze uit wat ze allemaal met een Struisvogelei konden doen. De inhoud eten, de schaal gebruiken als water bidon en kopje, en als medicijn voor maagkrampen. En hoe ze met een struik een vogel vingen. De San-verteller ging helemaal los hoe een kip doet wanneer het niet meer weg kan. Maar ook hoe blij verrast hij was met zijn vangst.

Tot slot lieten ze zien hoe ze jagen met pijl en boog. En de pijl was echt scherp want 2 maal drong de pijl diep door een dunne tak heen. Op 30 meter afstand een score van 100%.

Vanmiddag gaan we nog op safari. Maar we hebben nu al zoveel getypt dat waarschijnlijk het internet hier verstopt raakt.